رُبهِ‌کا (Rebecca) رمانی مشهور از دافنه دو موریه، نویسنده‌ی انگلیسی، است که نخستین بار در سال ۱۹۳۸ منتشر شد. این اثر یکی از شناخته‌شده‌ترین رمان‌های عاشقانه و گوتیک قرن بیستم به شمار می‌آید و با فضای رازآلود و داستان پیچیده‌اش مخاطبان بسیاری را مجذوب کرده است.
خلاصه داستان:
داستان از زبان زنی بی‌نام روایت می‌شود که با ماکسیم دو وینتر، مردی ثروتمند و صاحب عمارت ماندرلی، ازدواج می‌کند. او پس از ازدواج وارد دنیایی پر از اسرار و سایه‌های گذشته می‌شود؛ گذشته‌ای که تحت‌تأثیر حضور همسر اول ماکسیم، رُبهِ‌کا، زنی زیبا و به‌ظاهر کامل که به‌طور مرموزی فوت کرده است، قرار دارد. روح و خاطره‌ی ربکا همچنان بر زندگی در ماندرلی سایه افکنده و رازهایی را آشکار می‌کند که زندگی شخصیت‌ها را دگرگون می‌سازد.
ویژگی‌ها:
فضای گوتیک و رازآلود: توصیف‌های دقیق و هنرمندانه از عمارت ماندرلی و طبیعت اطراف آن، فضایی مرموز و دلهره‌آور خلق می‌کند.
شخصیت‌پردازی: دو موریه شخصیت‌هایی چندلایه و پیچیده خلق کرده است که روابط میان آن‌ها، درون‌مایه‌های عشق، حسادت و هویت را به تصویر می‌کشد.
روایت: استفاده از راوی اول‌شخص بی‌نام به رمزآلودگی داستان افزوده و خواننده را درگیر دنیای ذهنی او می‌کند.
محبوبیت و اقتباس‌ها:
رُبهِ‌کا با استقبال گسترده‌ای روبه‌رو شد و جایزه‌ی ملی کتاب آمریکا را از آن خود کرد. همچنین، این اثر بارها برای سینما و تلویزیون اقتباس شده است که معروف‌ترین آن، فیلمی به کارگردانی آلفرد هیچکاک در سال ۱۹۴۰ است که برنده‌ی جایزه‌ی اسکار بهترین فیلم شد.
این رمان همچنان به‌عنوان یکی از آثار کلاسیک ادبیات داستانی، خوانندگان جدیدی را جذب می‌کند و موضوعات آن، مانند هویت، عشق، و تاثیر گذشته بر حال، همچنان معنادار و تأمل‌برانگیز است.