کتاب درآمدی بر فلسفه تاریخ، در ۹ فصل اصلی خود؛ با هم‌سنجی بنیادها و ویژگی‌های هستی شناسانه، شناخت شناسانه و روش شناسانهٔ تاریخ، علوم اجتماعی و علوم تجربی تلاش کرده‌است جایگاه متمایز معرفت تاریخی را به درستی روشن کرده، به پرسش‌ها و تردیدهای مربوط به اعتبار چنین معرفتی پاسخ‌های مناسب بدهد.
در این کتاب پس از بحثی کوتاه دربارهٔ چیستی فلسفهٔ تاریخ و رابطه و نسبت میان تاریخ، فلسفه و علوم اجتماعی به بررسی مسائل و موضوع‌های بسیار مهم و پایداری مانند علت، تبیین، عینیت، حقیقت و معنا می‌پردازد. فصل پایانی کتاب هم دربرگیرندهٔ بحث جالبی در پاسخ به این پرسش است که آیا تاریخ پایان یافته‌است؟