باغ آلبالو (The Cherry Orchard) آخرین نمایشنامه آنتوان چخوف است که در سال ۱۹۰۳ نوشته شده و در سال ۱۹۰۴ در تئاتر مسکو به روی صحنه رفت. این اثر یکی از مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین آثار چخوف است که به بررسی تحولات اجتماعی و اقتصادی در جامعه روسیه در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ می‌پردازد.
خلاصه داستان:
داستان حول خانواده‌ای از اشراف به نام خانواده "گائف" می‌چرخد که به دلیل مشکلات مالی شدید مجبور به فروش زمین‌های خود و به‌ویژه باغ آلبالوهای مشهورشان می‌شوند. باغ آلبالو نماد زندگی گذشته و خوشبختی خانواده است، اما با تغییرات اجتماعی و اقتصادی در روسیه، دیگر نمی‌توانند از آن محافظت کنند.
شخصیت اصلی داستان "لیوبا رانیفسکایا" است که پس از سال‌ها زندگی در پاریس به خانه بازمی‌گردد و با مشکلات مالی روبه‌رو می‌شود. او درک نمی‌کند که دیگر نمی‌تواند از باغ آلبالو مراقبت کند و بر اساس احساسات خود تصمیم می‌گیرد که آن را نفروشد. اما شخصیت دیگری به نام "لوبوف" که یک تاجر است، باغ را می‌خرد و آن را به قطعات کوچک می‌فروشد.
تم‌های اصلی:
تحولات اجتماعی: نمایشنامه به تحولات اجتماعی در روسیه اشاره دارد و به تضعیف قدرت اشراف و رشد طبقه‌ی متوسط و جدید اشاره می‌کند.
پایان دوران: باغ آلبالو نماد پایان دوران قدیم و شروع دوران جدید است.
مال و ارزش‌های انسانی: چخوف در این اثر به مقایسه میان ارزش‌های مادی و معنوی می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه تغییرات اقتصادی می‌تواند بر روابط انسانی و فرهنگی تأثیر بگذارد.
باغ آلبالو به‌طور کلی هم یک کمدی است و هم یک تراژدی. شخصیت‌ها اغلب درگیر معضلات خود هستند، اما چخوف به زیبایی به ابعاد انسانی زندگی و معانی پشت تصمیمات آن‌ها پرداخته است. این اثر به دلیل زبان زیبا و عمق معنای اجتماعی‌اش به یکی از آثار برجسته ادبیات روسیه تبدیل شده است.