. افسانه سیزیف
"افسانه سیزیف" که در سال ۱۹۴۲ .م منتشر شد، اثری فلسفی است که به بررسی مسئله پوچی و معنای زندگی می‌پردازد. کامو در این کتاب، از اسطوره سیزیف، شخصیت اسطوره‌ای یونانی که محکوم به بالا بردن سنگی به قله کوه و سقوط مداوم آن است، به‌عنوان نمادی برای مبارزه بی‌پایان انسان با بی‌معنایی استفاده می‌کند.
کامو در این کتاب می‌گوید که باید سیزیف را شاد تصور کرد، زیرا او در لحظاتی که سنگ را بالا می‌برد، آزادی و زندگی خود را می‌آفریند. "افسانه سیزیف" دعوتی است به پذیرش زندگی با تمام سختی‌ها و پوچی‌هایش، و تلاش برای یافتن معنا در مبارزه‌ای که پایان ندارد. این اثر، بیانگر اوج تفکرات فلسفی کامو و تعهد او به پرسش از معنای وجود است.