صلح

نویسنده: نجیلا "ابراهیمی"

صلح به معنی آرامی و امنیت است که متاسفانه در کشور ما در افغانستان وجود ندارد از همین لحاظ مردم در  جنگ، تباهی و ناامنی به سر میبرند. فقر و بیکاری به اوج خود رسیده، آزادی مردم سلب شده و هیچ فردی به طور  آزاد زندگی کرده نمیتواند چون امنیت و آزادی مالی و جانی ندارد و این وضعیت ، زندگی را برای تک تک افراد  دشوار ساخته است؛ البته از نظر من دالیل و چالش هاییکه ما را به عقب رانده و ما نتوانستیم به صلح پایدار برسیم  وجود احزاب سیاسی ، گروهها ، شبکه های سیاسی و همچنان مشکالت داخلی و خارجی کشور میباشد چون هر  حزب یا گروه سیاسی که در افغانستان ایجاد شده هیچ کدام به منفعت مردم و کشور فعالیت نکرده و نمی کند و در راس گروهها کسانی هستند که از ناآگاهی مردم برای رسیدن به اهداف شخصی و گروهی خود سو استفاده میکنند.  همچنان مشکالت که ما در داخل کشور به آن سر دچار هستیم از مشکالت امنیتی و اقتصادی گرفته تا مشکالت  اجتماعی نیز خاریست سد راه صلح، مداخالت خارجی ها در امور افغانستان برای منافع خودشان نیز در ناامنی  افغانستان بی تاثیر نبوده و افغانستان همواره تحت استعمار سه قدرت بزرگ جهان )انگلیس، روسیه و امریکا( قرار  داشته است یگانه دلیل مداخله این کشورها هم موقعیت ژیوپلیتیکی و ژیواستراتیژیکی افغانستان است به این دلیل  افغانستان نه تنها برای این سه کشور بلکه برای کشورهای منطقه نیز از اهمیت ویژه برخوردار است بنا رهایی از این  مشکل کار بسیار سخت بوده و افغانستان تا کنون نتوانسته خود را از مداخله این کشورها آزاد نماید. ولی راههای  متعددی نیز برای رسیدن به صلح وجود دارد البته اگر طرح ریزی و اجرا گردد به طور مثال برای رسیدن به صلح و  برای حل این چالش ها در قدم اول باید به مشکالت داخلی رسیدگی صورت گیرد ، احزاب و گروهها با هم متحد  شوند گرچند که متحد شدن اینها کار بس دشوار است؛ و سیاست های مهم امنیتی اتخاذ گردد برای تامین صلح و  امنیت سراسری. 

موثرترین گزینه هاییکه با استفاده از آنها میشود به صلح دست یافت از نظر من عبارت اند از:

.1 از بین بردن مشکالت اجتماعی از طریق  

∙ بلند بردن سطح سواد ) آموزش و پرورش ( 

∙ بلند بردن سطح آگاهی مردم ) از طریق برنامه های آگاهی دهی ( 

∙ جلوگیری از خشونت ها که باعث شده تا اطفال و جوانان بیشتر به گروههای مخالف پیوسته و با  آنها همکاری نمایند. 

.2 از بین بردن چالشهای اقتصادی به طور مثال  

∙ از بین بردن بیکاری 

∙ از بین بردن فقر 

که از طریق بلند بردن عاید ، افزایش تولیدات داخلی، تشویق سرمایه گذاری و حمایت از صنایع نوپا میشود تامین  کرد؛ عمده ترین دالیل ناامنی افغانستان هم همین دالیل اقتصادی است که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد. 

.3 از بین بردن چالش های سیاسی و امنیتی از طریق برنامه ریزی و سیاست گذاری، و همچنان از طریق تامین  امنیت داخلی کشور که با استفاده از گزینه های باال امکان پذیر شده میتواند چون از راه جنگ ما به صلح  دست یافته نمیتوانیم به این دلیل که مردم به نسبت مشکالت که دارند خود در ناامنی سهم دارند و تا  زمانیکه سطح آگاهی و دانش آنها بلند برده نشود و به وضعیت اقتصادی آنها توجه صورت نگیرد این  وضعیت تغیر نخواهد کرد.